Blog 8 De Filipijnen

De Filipijnen; als je ons een half jaar geleden had gevraagd of we daar heen zouden gaan tijdens onze reis, hadden we denk ik “nee” geantwoord. Staaltje ‘onbekend maakt onbemind’, wat wisten wij nou van de Filipijnen…? 

Het veranderen van plannen of eigenlijk het niet echt hebben van een vast plan maakt onze reis zo prettig! Nadat we het na 3 weken wel hebben gezien in Maleisië, besluiten we na enig wikken en wegen naar de Filipijnen te vliegen. De Filipijnen bestaan uit meer dan 7000 eilandjes; dus daar zit vast wel iets leuks tussen! We zoeken een mooie eerste bestemming uit; Siquijor. Dit eilandje staat bekend om zijn hekserij, voodoo en mysterieuze healers. Maar ook als prachtige en laidback duikbestemming. Nadat Marten met zoveel plezier zijn Padi in Thailand had gehaald, kon Lisanne natuurlijk niet achterblijven. In enkele dagen haalt ook zij haar papiertje om de onderwaterwereld voortaan gecertificeerd te bekijken. 

Behalve het maken van heerlijke duiken, bezoeken we prachtige watervallen, spelen we uren lang op het meest mooie strand, dansen we bij de live- concerten van onze buren (óp dit prachtige strand) en genieten we intens van alle deze avonturen en natuurpracht. We leren al heel snel hoe vriendelijk en lief de Filipinos zijn; met name voor en met de kinderen. Wat een paradijs! 

We besluiten onze reis te vervolgen naar een volgend (heel) klein eilandje: Siargao. Onze reis gaat van Siquijor naar Cebu, alwaar we korte tijd zouden hebben om over te stappen naar het volgende vliegtuig richting Siargao. Je raadt het al… eerste vlucht vertraagd; tweede gemist. Echter… niet alleen hadden we tweede gemist; hij werd gecanceld vanwege zeer slecht weer. Het was vooralsnog niet duidelijk wanneer we door zouden kunnen vliegen; dit zou volgens de maatschappij nog wel enkele dagen kunnen duren.

Gestrand in Cebu; grote (grijze) onbekende stad; veel regen en kids moe! We besluiten dat we niet al teveel vertrouwen hebben in onze luchtvaart maatschappij en kopen een nieuw vliegticket bij de concurrent. We hebben mazzel! We mogen de volgende ochtend al mee; om 06:00 uur vertrekken we dan; na een korte doch heerlijke nacht in een nabij gelegen luxe AirPort hotel. 

Na wederom enige vertraging landen we op Siargao, waar blijkt dat we de enige vlucht van de dag zijn die daadwerkelijk is geland (andere zijn gecanceld of zelfs teruggevlogen!)

Wat een natuurpracht wederom! De weelderigste jungle met daaraan grenzend een kustlijn met de meest uiteenlopende kleuren blauw! Het zorgt voor enige wows en aaaah’s. We halen de door ons gehuurde tuktuk op en verkennen het eiland. Daar de regen het grootste deel van de week met bakken uit de hemel blijft vallen, is een deel van de wegen van het eiland niet toegankelijk. We zien dus vooral de omgeving van ons hotel, wat overigens helemaal niet verkeert is!

Ons hotelletje ligt aan een prachtig strandje waar we veel zwemmen. Er valt zoveel regen dat de meiden zelfs nog in de tuin van het hotel kunnen zwemmen!  Ook gaan we ‘s avonds met piepkleine bootjes de mangroves in, we zien duizenden vuurvliegjes onder een stralende sterrenhemel. Wat een belevenis, om nooit te vergeten! 

Na een kleine week Siargao hopen we op wat beter weer op Bohol. Ondanks dat Bohol hemelsbreed niet ontzettend ver weg is, ligt er voor ons een reisdag van zo’n 15 uur in het verschiet. We reizen met twee vliegtuigen, meerdere taxi’s en een boot. 

Het zijn soms lange reisdagen, maar ze voelen vaak heel bevredigend. Het reizen op zich is iets wat we echt met elkaar doen, het voelt ultiem verbindend. Het euforische gevoel wanneer je precies de boot haalt, of wanneer je hele goede plekken in het vliegtuig blijkt te hebben. Maar ook wanneer het even ontzettend tegen zit (zoals met de gecancelde vlucht) en dan toch een oplossing vindt. En elke keer het onverwachte… waar komen we nu weer terecht! Het blijft spannend! 

En na een reisdag van ruim 15 uur, waarbij Juul toch nog even de taxi heeft ondergespuugd in het laatste uurtje, maakt het ons eigenlijk niet meer uit waar we aankomen; als we maar ergens aankomen! Via een haast onbegaanbaar pad, geen verlichting en toch echt steeds minder overtuigd dat we ooit ergens gaan aankomen; doemt er ineens een verlichte baai op. We zijn er!! Een ontzettend schattig en eenvoudig huisje aan het strand, behorende bij een leuk hostel.Na een snelle hap duiken we na deze reis ons bed in.

De volgende dag begint voor Lisanne met een duik. Daarna mag Marten. Wat een prachtige zee heeft Anda! Schildpadden, zeeslangen en prachtig koraal!  
‘S middags gaan we, in het in de buurt gelegen dorpje Anda,wat boodschappen doen en een ijsje eten. Mies en Juul worden door iedereen met “oooh” en “aaah” begroet, zo vaak zijn hier blijkbaar geen kleine blonde meisjes te vinden. 
Het hostel is echt een heerlijke plek. Er wordt ‘s avonds met elkaar gegeten en de dochter van de manager is al snel dikke vriendinnen met Mies. We vermaken on vooral in en om het hostel en af en toe gaan we naar Anda (met de tricycle) voor het noodzakelijke ijsje. 

Na 5 dagen besluiten we om weer door te reizen. We gaan naar Panglao. Hier verblijven we in een appartement met 2 slaapkamers! Wat een luxe, wat een ruimte!! De meiden vermaken zich prima in de speelkamer van het verblijf dat vol speelgoed ligt en roetsjen constant van de glijbaan van de eerste verdieping naar de begane grond. 

We bezoeken het dorp bij Alona Beach, wat door de regen beperkt wordt tot wat boodschappen en koffie. Verder bezoeken we tijdens ons verblijf nog een leuke kinderboerderij en een prachtig strand (nu met zon!) na 4 nachten worden we opgehaald om naar het vliegveld te gaan, via Manilla gaan we op naar…. Bali! 

Wordt vervolgd!! 

(Zie video’s voor bijbehorende filmpjes!)